تحلیل استایل فیلم راننده تاکسی
این فیلم بهعنوان یکی از مهمترین و جنجالبرانگیزترین فیلمهای تاریخ سینما و همچنین توسط منتقدان، کارگردانان و مخاطبان بهعنوان یکی از بهترین فیلمهای تمام ادوار شناخته میشود. شخصیت اصلی فیلم یعنی تراویس بیکل تأثیری ماندگار بر مد امروزی داشته و جایگاه فیلم را در تاریخ مد تثبیت کرده است.
به گزارش پایگاه خبری ایرتانا، طراحی لباس توسط روث مورلی فقید انجام شد. مورلی اگرچه چندان شناخته شده نیست، اما تاثیرات بسیار مهمی در حرفه خود ایجاد کرد، مانند استایل درخشان دایان کیتون در آنی هال.
داستان مارتین اسکورسیزی (کارگردان فیلم) در سال ۱۹۷۶ از راننده تاکسی نیویورک، تراویس بیکل، میراثی فراتر از سینما است. مارتین اسکورسیزی میگوید: “لباس شخصیت همان شخصیت است – کراواتی که یک مرد میبندد می تواند بیشتر از دیالوگهایش درباره او بگوید.
تراویس بیکل
رابرت دنیرو همیشه استفاده شخصی خود از لباس را برای تبدیل شدن به شخصیتی که به تصویر میکشد برجسته کرده است. همانطور که مورلی (طراح لباس) بیان کرد، “وقتی بالاخره پیراهن چهارخانهای را که بابی می خواست بپوشد، پیدا کردم، وقتی کت ارتشی، شلوار را پیدا کردم، او می خواست آنها را بپوشد.” در واقع، دنیرو آنقدر می خواست این لباس را بپوشد که گروه را به خانه برد و آن را در زمان آف ست خود پوشید.
سبک لباس از معادلهای واقعی شخصیت الهام گرفته شده است، سربازانی که پس از جنایات جنگ برای ادغام در جامعه تلاش کردند. کهنه سربازان، تا حدی به دلیل راحتی و از دست دادن هویت، اغلب لباسهای مربوط به ارتش خود را میپوشیدند. بیکل نیز لباس نظامی خود را میپوشد، پیراهن زرد رنگ پریده نیروی دریایی به همراه شلوار جین کهنه، یک پیراهن دکمه دار وسترن، چکمههای قهوه ای کابوی و عینک آفتابی هوانوردی از استایل شاخص این شخصیت است.
وقتی بیکل قصد ترور چارلز پالانتین را دارد، موهایش را مدل موهاک میزند. اسکورسیزی، در اینجا، به پیشنهاد دوستش، ویک ماگنوتا، یک سنت نظامی را قبل از شروع مأموریت های انتحاری توسط چتربازان لشکر ۱۰۱ هوابرد، که خود از بومیان آمریکایی الهام گرفته بودند، گنجاند. مورلی و اسکورسیزی در اینجا اعتقاد بیکل به مأموریتش را به عنوان یک تلاش درست و شجاعانه برای به انجام رساندن یا مردن در این فرایند به نمایش میگذارند.
پل شریدر، فیلمنامه نویس – «مارتی اسکورسیزی و بابی دنیرو با یک کلاه سبز سابق مصاحبه کردند که به آنها گفت اگر یکی از اعضای نیروی ویژه احساس کند که قرار است بمیرد، سرش را به شکل موهاک خواهد تراشید تا هشداری برای هم رزمانش باشد».
Thanks for your blog, nice to read. Do not stop.