صنعت خونین مد در حال دگرگون شدن است
هر ساله میلیاردها حیوان برای ساخت پوشاک و لوازم جانبی رنج می برند و می میرند. پوست از آنها جدا می شود تا چرم بسازند، پرندگان را روی زمین نگه می دارند در حالی که مشت مشت پر از پوست حساسشان کنده می‌شود و حیوانات کوچک قبل از کشته شدن به خاطر خزشان در قفس نگه داشته می شوند. گوسفندها اغلب توسط کارگرانی که پشم و پوست آنها را با قیچی می‌زنند کتک زده و مثله می‌کنند. به همین ترتیب از بزها برای ترمه و موهر استفاده می شود. همه اینها به نام مد انجام می شود. فرقی نمی‌کند نوع ماده، یا از کجا آمده باشد، اگر این فرایند شامل یک حیوان باشد، شامل ظلم وحشتناکی است.
به گزارش پایگاه خبری ایرتانا، استفاده از مواد مشتق شده از حیوانات به لطف بنیاد مردمی رعایت اصول اخلاقی در برابر حیوانات PETA) در راه تبدیل شدن به بخشی از تاریخ است. فعالان و حامیان حیوانات، ظلم سیستماتیک در تجارت پوست (چرم)، پشم، کرک، موهر و خز را بر همگان آشکار کرده‌اند. تحقیقات در مورد این صنایع بارها و بارها سوء استفاده گسترده و بی امان از حیوانات را نشان داده است. تبلیغات و تظاهرات علیه این صنایع خونین به شوکه کردن افکار عمومی، سرگردانی و محرک عمل مشهور است. PETA با شرکت‌های پشت صحنه مذاکره می‌کند تا بزرگترین نام‌های مد را متقاعد کند که لباس‌های تولید شده از حیوانات را کنار بگذارند. PETA همچنین اقدامات رادیکالی را علیه برندهای درجه یک انجام داده است و آنها را مجاب کرده که استفاده از مواد حیوانی را متوقف کنند.
این یک زمان هیجان انگیز است، مردم بیش از هر زمان دیگری با پوشیدن پوست حیوانات مخالف هستند. از کلاه‌های موهر گرفته تا کیف و کفش‌های چرمی و خریداران نسبت به اقلام بی‌رحمانه برای محیط زیست آگاه شدند و آن را به نفع اقلام وگان(گیاهی) دلسوز و پایدار کنار می‌گذارند.
چگونه حیواناتی که برای لباس استفاده می شوند کشته می شوند
اکثریت قریب به اتفاق میلیاردها حیوانی که به خاطر پوست، پشم، پر یا خزشان کشته می‌شوند، تمام وحشت‌های کشاورزی کارخانه‌ای را تحمل می‌کنند. موجودات زنده حساس مجبور به زندگی در شرایط تنگ و کثیف می‌شوند و ذره‌ای آزادی و خودمختاری از آنها سلب می‌شود. حیوانات از دست کارگران رنج می‌برند، کارگرانی که ممکن است آنها را با لگد، لگد زدن و ضرب و شتم خشن قرار دهند. پس از یک عمر عذاب، آنها با کم‌هزینه‌ترین ابزار ممکن، از جمله شلیک گلوله، برق گرفتگی و گازگرفتگی، با خشونت قتل عام می‌شوند. حتی برخی از آنها تکه تکه شده و زنده زنده پوست کنده می شوند. حیوانات به دام افتاده که برای خزشان استفاده می شود ممکن است برای روزها از از دست دادن خون، شوک، کم آبی، سرمازدگی رنج ببرند یا قبل از بازگشت تله گذاران برای کشتن آنها توسط شکارچیان مورد حمله قرار گیرند.
اقلام خز و چرمی اغلب عمداً به اشتباه برچسب گذاری می‌شوند. در کشورهایی که قوانین رفاه حیوانات تقریباً وجود ندارد، برخی از تولیدکنندگان سگ ها و گربه ها را برای خز و چرم می کشند. بنابراین اگر از حیوانات استفاده می کنید، هیچ راه آسانی برای دانستن اینکه در پوست چه حیوانی هستید وجود ندارد. اما می توانید مطمئن باشید که مهم نیست که آنها چه حیوانی بودند، آنها نمی خواستند بمیرند تا تبدیل به لباس یا لوازم جانبی شوند.
پوشیدن لباس وگان
علاوه بر ایجاد رنج و مرگ میلیاردها حیوان در سال، تولید مواد مشتق شده از حیوانات، از جمله پشم، خز و چرم به تغییرات آب و هوایی، تخریب زمین، آلودگی و آلودگی آب کمک می کند.
پیشرفت‌ها در منسوجات باعث می‌شود که مواد گیاهی سازگار با زمین تقریباً از همتایان مشتق شده از حیوانات خود قابل تشخیص نیستند و بسیار برتر از آنها هستند. دلیلی وجود دارد که چرا بسیاری از شرکت های پوشاک خز حیوانات را کنار گذاشته اند. مواد گیاهی موجود امروزی بسیار سبک تر، بسیار بادوام‌تر و کاربردی‌تر هستند.
بسیاری از ما با پارچه های گیاهی رایج مانند پنبه و پلی استر آشنا هستیم. اما در قرن بیست و یکم، تجارت در مد وگان در حال رونق است. لباس ها و لوازم جانبی ساخته شده از کنف، بامبو و سایر مواد بدون حیوانات در حال حاضر رایج هستند. آنها همچنین می توانند از مواد نوآورانه و پایدار مانند چوب پنبه، قارچ، برگ آناناس، پوست سیب، سایر ضایعات میوه یا پلاستیک های بازیافتی ساخته شوند. با وجود مواد بسیار مختلف برای انتخاب، هیچ بهانه ای برای مرگ خشونت آمیز و دردناک حیوانات در راه مد وجود ندارد.
