سيونيك، دست بیماران را برای ایستادنی دوباره میگیرد
به تازگی یک شرکت تازه تأسیس در امریکا توانسته پارچه هایی را طراحی و تولید کند که بیماران محروم از حرکت با استفاده از آن بتوانند دوباره توانایی حرکتی خود را به دست آورند.
به گزارش پایگاه خبری ایرتانا، سیونیک (Cionic) تاییدیه سازمان حفاظت از غذا و دارو و سلامت عمومی امریکا (FDA) را برای ساق عصبی سبک وزن خود دریافت کرده است ،این محصول برای کمک به افراد مبتلا به مشکلات حرکتی ناشی از ام اس (MS)، سکته مغزی، فلج مغزی (CP) و سایر بیماری های عصبی طراحی شده است که از هوش مصنوعی برای درک و تأثیرگذاری بر تحرک انسان در زمان واقعی استفاده می کند و دسترسی و استقلال بیشتری را برای افرادی که با تفاوت های حرکتی مانند ام اس، سکته مغزی، فلج مغزی و غیره زندگی می کنند، امکان پذیر می کند.
این محصول با همکاری سیونیک مستقر در سانفرانسیسکو و طراحی Yves Behar از شرکت طراحی چند رشتهای Fuseproject به عمل آمده است.
جرمیا رابیسون موسس و مدیر عامل سیونیک می گوید: «ساخت لباس های بیونیک که می تواند حرکت انسان را تقویت کند، رویکردی متفکرانه و جامع دارد ، این فناوری پیشرفته ای علاوه بر بهبود حرکت انسان می تواند با نیازهای حرکتی هر کاربر سازگار شود تا اعمالی متناسب با ویژگی های همان فرد ارائه دهد. همچنین آن را به گونه ای طراحی کردیم که پوشیدن آن راحت و استفاده از آن بدون دردسر باشد.
این شرکت توسط رابیسون در سال ۲۰۱۹ راه اندازی شد، که انگیزه آنها از تاسیس این شرکت به خاطر دختر رابینسون که مبتلا به بیماری فلج مغزی است، آغاز شد.
رابیسون گفت: «در نهایت ما نه تنها یک راه حل واحد، بلکه پلتفرمی برای لباس های بیونیک ایجاد می کنیم که می تواند حرکت انسان را برای همه تجزیه و تحلیل، پیش بینی و تقویت کند و این طراحی توانایی های هر فرد را مورد توجه قرار میدهد. از نرم افزار گرفته تا کالاها ، تیم کارشناسان ما مرزهای رابط انسان و ماشین را برای ارائه فناوری کمکی جابجا کرده اند.
رابینسون تصریح کرد: «این کار بدون همکاری بیش از ۷۰ نفر که مبتلا به ام اس، سکته مغزی، فلج مغزی و آسیب نخاعی بودند امکان پذیر نبود این افراد با شرکت در کارآزماییهای ما کمک شایان توجهی به در ساخت و ارائه این محصول داشتند. ما به همراه شرکای تحقیقاتی خود در دانشگاه ایالتی کلیولند، توانستیم بهبود آماری قابل توجهی را در پاکسازی عملکرد بیماران در حرکت نشان دهیم که منجر به راه رفتن پایدارتر و مطمئنتر میشود».
بهار طراح این پروژه می افزاید: «برای ما ضروری بود که این محصول نه تنها از نظر فیزیکی بهبود قابل توجهی برای کاربران داشته باشد، بلکه برخی از بارهای احساسی ناشی از تفاوت حرکتی را نیز از بین ببرد. به این معنا که ساختن این محصول با همکاری و مشارکت ۷۰ نفر از مبتلایان به بیماری های فلج مغزی ،ام اس، آسیب نخاعی و سکه مغزی بود. بنابراین ما نیازهای آنها را درک کردیم تا بتوانیم بهترین راه حل ممکن را ایجاد کنیم. یک طراحی خوب باید فناوری هایی در خدمت انسان برای زندگی آسوده و ارائه راهحلهای تغییردهنده زندگی را به اجرا در بیاورد.
سیونیک همچنین برای درک تأثیرساق عصبی بر تحرک در طول زمان، آزمایشهایی را بر روی کاربرانش در استفاده از این محصول در خانه هایشان انجام داده است و نه تنها تحرک برای بسیاری از این کاربران بهبود یافته است، بلکه تعداد کاربرانی که درد متوسط تا شدید را تجربه میکنند تا ۶۰ درصد کاهش درد را داشتند و تعداد کاربرانی که اضطراب یا افسردگی متوسط تا شدید را تجربه میکردند تا ۷۵ بهبود یافته اند.
ساق عصبی سیونیک برای پوشیدن روزمره طراحی شده است و یک عنصر حیاتی برای افرادی است که تحرک محدودی دارند.این محصول شیوه استفاده ساده ای دارد و بسیار کابردی است به طوری که پارچه سبک و قابل تنفس این شرکت شبیه یک ساق ورزشی است که در رنگ ها و اندازه های مختلف به انسان های کم توان ارائه میشود و همراه با اپلیکیشن بصری سیونیک است که کاربر را قادر میسازد تا کاملاً بر وضعیت خود کنترل داشته باشد.
دکتر ژاکلین نیکلاس، رئیس سیستم عصبی ایمونولوژی و مولتیپل اسکلروزیس در مرکز ام اس OhioHealth، خود را به عنوان حامی این محصول معرفی میکند، زیرا دو نفر از بیماران ام اس خود را که ده سال بود توانایی راه رفتن نداشتند کمک کرد تا با استفاده از این محصول بتوانند بر اساس برنامه ریزی های روزانه خود دوباره راه بروند.
او میگوید: «این اولین سیستم جامعی است که به گروههای عضلانی کلیدی ساق پا میپردازد، به این معنی که پتانسیل بهبود تحرک و عملکرد را دراستفاده مداوم به همراه خواهد داشت.» این برخلاف هر چیزی است که تا به حال دیده ام.
بورلی چایدز، که با ام اس زندگی می کند و یکی از شرکت کنندگان در این آزمایش بود میگوید “زمانی که آزمایش قابلیت استفاده در خانه را شروع کردم، فقط می توانستم حدود پنج تا ده دقیقه در یک زمان راه بروم و از ویلچر برای تحرک خارج از خانه استفاده می کردم. اما اکنون، من می توانم ۴۰ تا ۵۰ دقیقه در یک زمان راه بروم و بیش از یک ماه است که از ویلچرم استفاده نکرده ام. من امیدوار و خوشبین هستم که می توانم بسیاری از چیزهایی را که از دست داده ام به دست بیاورم.