سطل زباله مد سریع
کوهی از لباسهای دور ریختهشده، از جمله ژاکتهای کریسمس و چکمههای اسکی، منظره عجیبی را در آتاکامای شیلی، خشکترین صحرای جهان، که به طور فزایندهای از آلودگی ناشی از مد سریع رنج میبرد، ایجاد میکند.
به گزارش پايگاه خبري ايرتانا، تأثیر اجتماعی مصرفگرایی افسارگسیخته در صنعت پوشاک، مانند کار کودکان در کارخانهها یا دستمزدهای ناچیز به خوبی شناخته شده است؛ اما تأثیر مخرب آن بر محیطزیست کمتر نشان داده میشود.
شیلی از دیرباز مرکز پوشاک دست دوم و فروش نرفته بوده است که در چین یا بنگلادش ساخته شده و قبل از رسیدن به شیلی از اروپا، آسیا یا ایالات متحده عبور کرده است، جایی که در سراسر آمریکای لاتین به فروش می رسد.
سالانه حدود ۵۹۰۰۰ تن لباس به بندر Iquique در منطقه آزاد Alto Hospicio در شمال شیلی می رسد.
تاجران پوشاک از پایتخت سانتیاگو، در ۱۸۰۰ کیلومتری جنوب، مقداری از آن را خریداری می کنند، در حالی که مقدار زیادی از آن به سایر کشورهای آمریکای لاتین قاچاق می شود. اما حداقل ۳۹۰۰۰ تنی که قابل فروش نیست به زباله دانی در بیابان می رود.
الکس کارنو، کارمند سابق در بخش واردات بندر، به خبرگزاری AFP گفت: «این لباس از سراسر جهان میآید.
آنچه به سانتیاگو فروخته نمیشود یا به کشورهای دیگر ارسال نمیشود در منطقه آزاد میماند. زیرا هیچکس تعرفههای لازم برای برداشتن لباس ها را پرداخت نمیکند.
فرانکلین زپدا، بنیانگذار EcoFibra، شرکتی که پانل های عایق را با استفاده از لباس های دور ریخته می سازد، گفت: مشکل این است که لباس ها به صورت زیستی تخریب پذیر نیستند و محصولات شیمیایی دارند، بنابراین در محل های دفن زباله شهری پذیرفته نمی شوند.
ضایعات آب
طبق گزارش سال ۲۰۱۹ سازمان ملل، تولید جهانی پوشاک بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۴ دو برابر شد و این صنعت “مسئول ۲۰ درصد کل هدر رفت آب در سطح جهانی” است.
برای ساختن یک شلوار جین به ۷۵۰۰ لیتر (۲۰۰۰ گالن) آب نیاز است.
همان گزارش میگوید تولید پوشاک و کفش ۸ درصد از گازهای گلخانهای جهان را تشکیل میدهد و «در هر ثانیه، مقداری از منسوجات معادل یک کامیون زباله دفن یا سوزانده میشود».
چه توده های لباس در فضای باز رها شوند و چه در زیر زمین مدفون شوند، محیط را آلوده می کنند و آلاینده ها را در هوا یا کانال های آب زیرزمینی رها می کنند.
پوشاک الياف مصنوعی و با مواد شیمیایی، ممکن است ۲۰۰ سال طول بکشد تا زیست تخریب شوند و به اندازه لاستیک های دور ریخته شده یا مواد پلاستیکی سمی هستند.
شیلی، ثروتمندترین کشور آمریکای جنوبی، به مصرف گرایی پرشور ساکنانش معروف است.
